بررسی شاخص های اسپیرومتری، ige و ائوزینوفیلی در مبتلایان به آسم مراجعه کننده به کلینیک خصوصی و درمانگاه بیمارستان شهید بهشتی کاشان

سابقه و هدف: نظر به اهمیت شاخص های اسپیرومتری در مبتلایان به آسم و برخی مشکلات اجرایی آن و وجود برخی گزارشات مبنی بر کمک کننده بودن مقادیر ige و ائوزینوفیلی در برآورد وضعیت اسپیرومتری و به منظور تعیین شاخص های اسپیرومتری و ige و ائوزینوفیلی سرم مبتلایان به آسم، این تحقیق روی مبتلایان به آسم مراجعه کننده به کلینیک خصوصی و درمانگاه بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1381 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق با روش توصیفی در 154 بیمار انجام شد و از تمامی بیماران اسپیرومتری و نمونه های خون جهت تعیین ige توتال سرم و شمارش ائوزینوفیل ها به طور هـم زمان گرفته شد. بیماران از نظر درصد ائوزینوفیل به دو گروه باائوزینوفیل 5 درصد و کمتر از آن و بیشتر از 5 درصد و نیز از نظر ige به دو گروه ige u/ml 150 و کمتر از آن و ige بیشتر از u/ml 150 تقسیم شدند. مقادیر هر یک از شاخص های اسپیرومتری تعیین و میزان تفاوت آنها در گروه های مختلف با آماره t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی 154 بیمار شامل 76 مرد و 78 زن با میانگین سنی 8/16 ± 6/34 سال انجام گرفت. بین شاخص های اسپیرومتری با وضعیت ige سرم ارتباط معنی داری وجود نداشت ( ns ). میزان درصد fev1 در کسانی که ائوزینوفـیلی 5 درصد و کمـتر داشتند 6/21 ± 8/73 و در کسانی که ائوزینوفـیلی بیشتر از 5 درصد داشتند 4/19 ± 9/62 بود (01/0 p< ). میزان اختلاف در سایر شاخص های اسپرومتری با وضعیت ائوزینوفیلی معنی دار نبود ( ns ). میزان شاخص ( l/s ) fef 25-75% در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت ( ns ) به تعبیر دیگر رابطه معکوسی بین شاخص های اسپیرومتری غیر از ( l/s ) fef با میزان ائوزینوفیلی وجود داشت. نتیجه گیری و توصیه ها: در بیماران مبتلا به آسم در سنین میانسالی، شاخص های اسپیرومتری رابطه ای با وضعیت ige بیمار ندارد. رابطه ای معکوس بین شاخص های اسپیرومتری غیر از ( l/s ) fef وجود دارد. انجام تحقیقات بیشتر در موضوع فوق به ویژه با طراحی تشخیصی را پیشنهاد می نماییم.